Scroll naar het einde van deze pagina voor de video van Hans.
Sinds 2020 is Hans van Reenen (39) docent Mobiliteit in Hoevelaken. Hij geeft les in de techniek van mobiele werktuigen, vooral trekkers, kranen en graafmachines. “Het onderwijs was naar mijn idee te ‘soft’ voor mij”, vertelt Hans. “Maar onder de jongens van Mobiliteit heerst een praktische en nuchtere mentaliteit, het zijn vakmannen. Ze komen regelmatig op klompen aanlopen, hebben een directe manier van reageren en als er iemand bijvoorbeeld met een deur gooit, kijkt niemand daarvan op.”
Maatschappelijke relevantie
Jarenlang werkte Hans in de agrarisch-technische hoek, als technisch coördinator internationaal in een bedrijf voor voermachines voor de veehouderij. Regelmatig moest hij in het buitenland zijn, maar dat was na de komst van zijn derde kind niet meer te combineren met zijn gezin. Hij nam een baan aan als chef werkplaats, maar raakte kort daarna burn-out.
Hans: “Het bedrijfsleven is hard: als bijvoorbeeld projectleider heb je een grote verantwoordelijkheid om economische doelen te halen. Ik zocht een socialere functie binnen de technische sector, waar ik zelf meer kon exploreren. Ook was ik op zoek naar maatschappelijke relevantie.”
Nooit uitgeleerd
In 2020 kon hij starten als docent Mobiliteit bij het Hoornbeeck College in Hoevelaken, nadat hij de snelcursus had gevolgd om voor de klas te staan. “Ik heb niet overal de technische kennis van. Dat geeft ook niet, de dingen die de studenten móeten weten kan ik ze bijbrengen. En als je hier eenmaal zit, heb je de kans om dingen bij te leren. Daarom adviseer ik om niet te lang te wachten om het onderwijs in te gaan: als je nog relatief jong bent, kun je makkelijk in ontwikkelingen meegaan.”
Ook merkt Hans dat hij veel bijleert door zijn collega’s. “Mijn collega’s zijn praktisch en komen ook bijna allemaal uit het bedrijfsleven, het zijn niet allemaal stereotype ‘geitenwollensokkenfiguren’. Dat vind ik prettig.”
Als je hier eenmaal zit, heb je de kans om dingen bij te leren.
Diepe gesprekken
Het contact met de studenten vindt Hans een meerwaarde. “Doordat je een relatie met ze opbouwt, kunnen ze dingen van je aannemen. Vanuit die relatie kan ik ook diepere gesprekken voeren. Bijvoorbeeld over je houding als monteur, en je geloofwaardigheid als christen.”
Professioneel en stabiel
Hans noemt het Hoornbeeck een ‘professionele, stabiele werkgever’. “Linksom en rechtsom wordt met je meegedacht, over kilometervergoeding wordt bijvoorbeeld nooit moeilijk gedaan. Wel verloopt het onderwijs soms stroperig, maar dat kan ook aan de kaders van de overheid liggen.
Daarnaast werk ik 0,8 fte, maar per saldo ben ik veel meer uren bezig, waarvan een deel ook in de avonden en in het weekend. Maar de dingen eromheen – de vrijheden, de studenten en het sociale team – stemmen mij heel positief.”
