Naar hoornbeeck.nl
Terug naar alle verhalen

Bouwkundedocent Matthijs is zij-instromer: “Ik heb nog nooit zoveel geleerd in één jaar”

Waar zij-instromer Matthijs Prosman eerst allemaal leeuwen en beren op de weg ziet, heeft hij geen moment spijt van zijn switch naar het onderwijs. “Sommige lessen zijn fantastisch, andere lessen lopen mis. Maar is dat erg? Je hebt het nog nooit gedaan.”

Scroll naar het einde van het verhaal om de video van Matthijs te bekijken.

Als het bedrijf waarvan hij bedrijfsleider is in 2022 wordt overgenomen door de concurrent, kijkt Matthijs Prosman om zich heen voor iets nieuws. Hij komt een vacature tegen voor docent Bouwkunde op het Hoornbeeck College in Amersfoort. Zelf heeft Matthijs een mbo- en hbo-opleiding Bouwkunde afgerond, waarna hij in de afbouw en interieurwereld terecht is gekomen. “In het verleden heb ik weleens overwogen om het onderwijs in te gaan, maar dat heb ik nooit concreet gemaakt”, vertelt Matthijs. Tot de zomer van 2022. Hij reageert op de vacature, gaat de gesprekken aan en wordt aangenomen.

Bikkelen

Zijn onderwijscarrière begint met een zomercursus op Driestar hogeschool. “Ik zag van tevoren allemaal leeuwen en beren, vooral qua ordehandhaving. Ik dacht: kan ik dit wel?” Gelukkig biedt de zomercursus soelaas. “Een week lang krijg je een stoomcursus: hoe bouw je een les op, en wat is je rol daarin? Vóór die tijd wist ik totaal niet hoe ik kennis moest overdragen. Met de zomercursus kreeg ik rust. Je wordt goed ondersteund als zij-instromer.”

“Toen ik aangenomen werd, zeiden ze: ‘Je sociale leven staat de komende twee jaar op een lager pitje.’ Ik dacht: dat gaat mij niet gebeuren. Maar tot de kerst ben ik bijna iedere avond en zaterdag voor school aan de gang geweest. Vanuit je eigen ervaring kun je wat lessen vullen, maar daarna? Je moet je inlezen en verdiepen in de materie, je moet het kunnen uitleggen en er vragen over beantwoorden. Ik heb in één jaar nog nooit zoveel geleerd.”

"Je wordt goed ondersteund als zij-instromer"
Docent Matthijs Prosman

Klik met studenten

Ziet hij in het begin vooral op tegen het didactische – ‘Wat als de hele klas op de kop staat?’ – inmiddels is hij daar het minst mee bezig. “Voor de klas staan is geen rozengeur en maneschijn. Sommige lessen zijn fantastisch, andere lessen lopen mis. Maar is dat erg? Je hebt het nog nooit gedaan. Door mijn PDG-opleiding op Driestar hogeschool kan ik achteraf zien wat er verkeerd ging, en waar ik aan knoppen had kunnen draaien.”

Een voorbeeld van zo’n knop: “Laatst moesten de jongens een hele dag ontwerpen aan computertafels, en de laatste uren hadden ze in hetzelfde lokaal een theoretisch vak. Die cultuur in dat lokaal, waarbij ze zelfstandig mochten werken en in en uit mochten lopen, die bleef. De jongens deden niet goed mee met de les, en ik uitte mijn ongenoegen. Achteraf denk ik: de volgende keer moet ik aan de roostermaker vragen of ik voor dat theoretische vak een ander lokaal kan krijgen, waar ze in rijtjes zitten. Door ervaring en de opleiding ga je dat leren.”

"Docent zijn is niet alleen maar lesgeven"
Docent Matthijs Prosman

Matthijs vindt het mooi als hij in contact is met zijn studenten. “Als ik een klik met ‘mijn jongens’ ervaar, een gesprekje heb. Laatst kreeg ik een appje van een student, waarin hij een zorg van hem met me deelde. Dan denk ik: ik sta in verbinding met die jongen, hij vertrouwt me. Docent zijn is niet alleen maar lesgeven.”

Kippengaas

Docenten worden goed begeleid, vindt Matthijs. “Het management staat dicht bij het personeel, de directie is betrokken. Ze informeren naar je, zeker in het begin. Zodra je een vraag hebt aan P&O, helpen ze je. En als ik aan de conciërge vraag waar ik kippengaas kan vinden voor de maquettebouw bijvoorbeeld, zegt hij niet ‘Dat ligt in dat lokaal’, maar: ‘Ik kom het over een kwartiertje brengen, in welk lokaal zit je?’ Iedereen wil elkaar helpen en ontzorgt elkaar.”

Flexibel

Matthijs werkt voltijds: drie dagen geeft hij les, één dag volgt hij zijn opleiding en de rest van de uren is hij bezig met voorbereiding en neventaken. “Soms kan ik met mijn zoon naar het dorp toe ’s middags, op een ander moment ben ik tot in de kleine uurtjes een les aan het voorbereiden. Je bent flexibel en hebt veel vrijheid, maar je maakt je uren echt wel.”

Die vrijheid is ook een gevaar voor een startend docent, volgens hem. “Je hebt collega’s, maar je staat alleen voor de klas en bereidt zelf je lessen voor. Dat is hard bikkelen in het begin. Nu, na bijna een jaar, ga ik een modus vinden. Maar: je bent met leuke dingen bezig. Het is je eigen verhaal, jouw les. Dat is echt ontzettend leuk. En volgend jaar wordt het makkelijker, omdat ik het allemaal al een keer heb gedaan.”

Parttime lesgeven

“In het bedrijfsleven heb je werk – maar in het onderwijs heb je het leven van een docent. In het dorp kom ik studenten tegen, en straks op vakantie met mijn gezin vast ook. Toen ik mijn baan opzegde en het onderwijs in ging, dacht ik: als het niet lukt, moet ik weer ander werk zoeken. Maar je kunt ook parttime lesgeven, naast je werk. Daarmee houd je je zekerheid en kun je kijken of dit bij jou past. Als ik dat geweten had, had ik het lesgeven misschien eerder overwogen. Tegen degenen die erover nadenken om het onderwijs in te gaan, zou ik zeggen: kom het eens proberen!