De Studentenraad organiseerde een schrijfwedstrijd rond het thema ‘Herdenken’. Studenten van het Hoornbeeck College konden meedoen door een verhaal of gedicht te maken. 35 Hoornbeeck-studenten deden mee en zonden een gedicht in.
Winnaars
Een vakkundige jury van Nederlands-docenten beoordeelden de inzendingen. De winnaars ontvangen van de Hoornbeeck Studentenraad een VVV-bon.
-
1e prijs: Elzelina van der Vlist
Jury: “Het gedicht van Elzelina is een verassend gedicht. Er zit veel emotie in waardoor het voelt als een hartenkreet. Ook is het mooi dat het rijmschema van abab verandert in het laatste couplet. Dit past bij de ontreddering die je voelt. De inhoud van het gedicht blijft echt even hangen.”
Gedicht:
Holocaust
Lopend langs de Amsterdamse grachten,
stormt het in mijn hart en op de straat.
Ik liep daar droevig, vol gedachten,
aan wat hier gebeurde, ik was kwaad.Waarom kon dit alles zo gebeuren?
Waarom bij de nietsvoorziende Jood?
Heel veel levens te betreuren.
De ontsteltenis, onmenselijk groot.Hedendaags valt er niet veel te merken,
aan wat er toen gebeurde, in die tijd.
En toch zal het in mijn hart blijven.
De gedachtenis raakt nooit meer kwijt.Gedachten en gedenken,
ligt op dezelfde streep.
Ik zal altijd blijven denken,
aan die vijandelijke greep.Die de Joden stevig vasthield,
die niet losliet, niet liet gaan.
Waardoor op gruwelijke wijze,
duizenden zijn heengegaan.Een lege plaats
Die achterblijft
Een wond in het hart
Die niet geneest
De gedachtenis
Van hen, die verdwenen
En nooit terugkeerden
Struikelend over het leed,
Kijk ik
Lees de namen
Van hen, die opgingen in rook
Zonder graf
Westerbork, Auschwitz en Sobibor
Mijn familie
Onlosmakelijk verbonden
Voor altijd -
2e prijs: Jedidjah van de Vreede
Jury: “In het gedicht van Jedidjah maakt zij een woordspeling aan het begin. ‘Hoornbeeck Herdenkt – Hoornbeeck denkt aan…’. Verder is het krachtig dat er herhaling is in couplet 2-5. Het laatste couplet veranderd in verwachting, hoop en redding. Dat maakt het een mooi slot!”
Gedicht:
Hoornbeeck denkt aan achtenzeventig jaar geleden,
Aan ieder die toen zo hard heeft gestreden.
Aan mensen die toen overleden zijn,
Aan alle mensen, groot en klein.Verwarring, angst, ellende,
Het meisje dat daar rende,
Een gele ster zat op haar jas,
Ze was niet welkom in haar klas.Verwarring, angst, ellende,
De man die paarden mende,
Stond op, moest in het leger gaan,
Hij moest de paarden laten staan.Verwarring, angst, ellende,
De opa die ‘k nog kende,
Was bleek, vermagerd en verslapt,
Hij werd bespogen en vertrapt.Verwarring, angst, ellende,
De oma, die ’t ontkende,
Dat Joden schuilden in haar huis,
Ze werd geslagen, per abuis.Verwarring, angst, ellende,
De baby in die oorlogsbende,
Huilde bitterlijk, maar overleed,
Gebrek aan voedsel dat dat deed.Verwachting, hoop en redding,
Ik denk, terwijl ik dat nu zing,
Aan de toekomst die er is,
Ondanks al het verdriet en gemis.