Scroll naar het einde van deze pagina voor de video van Gerard.
Óf ik blijf tot mijn pensioen hier zitten, of ik ga wat anders doen. Dat dacht Gerard Ligtenberg (53) toen het bedrijf waar hij al 25 jaar werkte, werd overgenomen. Hij had een goede baan in de machinebouw, maar zag geen kans meer om door te groeien. Het leek hem leuk om iets met jongeren te doen – al die jaren deed hij jeugdwerk op de zaterdagavond in Rijssen. “Gezellig poolen en biljarten met jeugd uit de volle breedte van de christelijke achterban. Ik had wel wat met die doelgroep.”
Werkplaatsinstructeur
Toen iemand hem vroeg of het onderwijs iets voor hem zou zijn, liep hij een dag mee op de Jacobus Fruytier scholengemeenschap. Daar solliciteerde hij – en zo rolde hij het onderwijs in. “Uiteindelijk heb ik de overstap gemaakt naar het mbo”, vertelt Gerard. “Eerst in een seculiere omgeving, daarna ben ik op het Hoornbeeck in Apeldoorn terechtgekomen.”
Hier werkt hij nu bijna vijf jaar als werkplaatsinstructeur bij de technische vakken. Twee dagen in het Hoornbeeck-gebouw, twee dagen op een aparte locatie van de opleiding Dak- en geveltechniek. Hij geeft de studenten praktijklessen en zorgt voor het beheer van het dak en wand-gebouw. De vijfde dag is voor overige werkzaamheden, zoals werkbezoeken.
Floreren
Gerard: “Het schoolse leven is heel anders dan het bedrijfsleven. In een bedrijf gaat het er veel commerciëler aan toe, bij een verandering wordt altijd gekeken of het rendabel is. Op school verloopt het soms wat stroperiger, maar je denkt altijd na of het in het belang is van de student.”
“Apeldoorn is een kleine locatie, het is heel gezellig onderling. Je spreekt elkaar aan in de gang, ook de dames van zorg zijn collega’s van mij. Iedereen die hier binnenkomt vindt zijn plaatsje. Soms komen mensen ‘afgestompt’ binnen, maar in een paar jaar zie je ze floreren omdat ze de gelegenheid krijgen om zich te ontwikkelen. Het Hoornbeeck is een gezonde organisatie, er wordt gekeken naar de mens.”
"Op school verloopt het soms wat stroperiger, maar je denkt altijd na of het in het belang is van de student.”
Robuuste buitenkant
Werken met jongeren vindt Gerard geweldig. “Techniekjongens zijn niet altijd de makkelijksten. Soms hebben ze negatieve ervaringen in het voortgezet onderwijs, maar in het bedrijfsleven worden ze geaccepteerd om wie ze zijn. Ondanks dat het stoere gasten zijn met een robuuste buitenkant, zijn het ook kwetsbare mensen op zoek naar de waarheid van het leven. Dan mag ik vanuit mijn eigen ervaring ook wat vertellen. Dat vind ik heel waardevol.”
“Ik ben ook maar gewoon een mens, ik heb geen theologie gestudeerd. Een dagopening doe je niet zomaar even. Maar als je vijftig bent geweest, heb je ook een stukje levenservaring. De jongens bij ons op school hebben het van huis uit met de paplepel ingegoten gekregen, maar dat betekent niet dat ze er allemaal om zitten te springen. Ze zijn veel zoekende. Die ene dag dat ze naar school gaan en ermee in aanraking komen, kan het onderscheid maken.”
