Johannes Hoornbeeck

Twee kenmerken

Johannes Hoornbeeck leefde in de zeventiende eeuw. Deze eeuw wordt ook wel genoemd de Gouden Eeuw. Het was een tijd van welvaart. Die welvaart was ook merkbaar in geestelijk, godsdienstig en kerkelijk opzicht. In die tijd kwam ook de Nadere Reformatie tot bloei. Voor die stroming in het Nederlandse protestantisme was kenmerkend de verbinding tussen de gereformeerde leer, zoals die was vastgelegd op de Dordtse Synode die in 1618 / 1619 werd gehouden, en het dagelijkse leven. Vanuit die invalshoek richtten vertegenwoordigers van deze stroming hun aandacht op met name twee facetten van het leven.

Ook dominee Hoornbeeck hoorde bij de Nadere Reformatie. Evenals zijn geestverwanten beleed hij op grond van de Bijbel dat ieder mens zondaar is. Alle mensen zijn in zonden ontvangen en geboren. Niemand kan door eigen inspanningen van die zonden verlost worden. Dat kan wel door het reinigende zondevergevende bloed van Gods Zoon Jezus Christus. Daarom legde hij sterk de nadruk op de noodzaak en de mogelijkheid van wedergeboorte en bekering als vrucht van het door God geschonken geloof.

In de tweede plaats beklemtoonde Hoornbeeck dat er eenheid moet zijn tussen leer en leven. In het dagelijkse leven, in het beroep, in de omgang met anderen en in welke samenlevingsverbanden dan ook, moet naar voren komen dat het belijden van de Bijbelse leer overeenkomt met de manier van leven. Die verbinding is van groot belang. De manier waarop een mens leeft, is niet vrijblijvend. Omdat ieder mens een schepsel is, heeft iedereen te maken met de Schepper, met God Zelf. Hij geeft in Zijn Woord richtlijnen voor het leven. Het is de plicht van alle mensen om te leven tot Zijn eer en tot heil van de medemens.

Hoornbeeck heeft over die twee belangrijke aspecten van het leven veel gesproken en geschreven. Hij stelde, en dat is vooral belangrijk, ook de samenhang tussen die twee centraal. Op grond van de Bijbel wist hij heel goed dat een mens pas een leven kan leiden dat voor Gods aangezicht waardevol is, als hij of zij wedergeboren is. Daarom wees hij met zoveel nadruk op de noodzaak van de wedergeboorte als vrucht van Gods genade.

Een godvruchtig leven betekent een welgetroost sterven. Dat was bij dominee Hoornbeeck het geval. Zijn hele leven was in feite een voorbereiding op het sterven. Daarom was hij bereid om heen te gaan en eeuwig bij Zijn Koning te zijn en Hem groot te maken. In zijn leven had hij over het sterven in de Heere een boek geschreven, getiteld Euthanasia, oftewel [dit betekent:] goed sterven.

Onderwijs op het Hoornbeeck College

Op onze school willen we in de lijn van de opvattingen van Hoornbeeck jonge mensen onderwijs geven en een bijdrage leveren aan hun toerusting en vorming. De twee genoemde kenmerken, de oproep tot persoonlijke bekering en de voorbereiding om op een Bijbels verantwoorde wijze de plaats in de samenleving in te nemen, nemen in het onderwijs op het Hoornbeeck College een centrale plaats in. De missie en het bestaansrecht van de school zijn verbonden met en geworteld in de Bijbelse visie op mens en samenleving, zoals die door onder meer Hoornbeeck is verwoord.

Onderzoek Hoornbeeck in jubileumjaar

Tijdens het jubileumjaar hebben we ons nog meer verdiept in het leven en werk van de naamgever van onze school. Zo is er een jubileumboek geschreven door dr. W. Fieret en gingen studenten in een mini documentaireserie ‘Op zoek naar Johannes Hoornbeeck’.  Meer hierover via onderstaand uitklapmenu.